ΕΨΙΛΟΝ Ελευθεροτυπίας

Στο ανακαινισμένο Μουσείο Αφής της Αθήνας τίποτα δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται, για τον απλούστατο λόγο ότι τίποτα δεν έχει φτιαχτεί [μόνο] για να φαίνεται. Το ΕΨΙΛΟΝ το επισκέφτηκε και ανακάλυψε τα πολλαπλά επίπεδα της [μη] όρασης.

Απαγορεύεται να ΜΗΝ αγγίζετε

"... Στο διατηρητέο κτήριο της οδού Δοϊράνης με υποδέχεται η γραμματέας του φορέα, κυρία Ζωή Χριστοπούλου - Γερουλάνου. Η πρώτη μου εντύπωση από τον χώρο είναι ότι θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα οποιοδήποτε αρχαιολογικό μουσείο, και μάλιστα με την αφρόκρεμα της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς: τον Ερμή του Πραξιτέλη, την Αφροδίτη της Μήλου, τον Ηνίοχο, τον Δία του Αρτεμισίου, όλα βέβαια αντίγραφα των αυθεντικών, φιλοτεχνημένα από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων. Μοναδική διαφορά οι ταμπέλες των εκθεμάτων, που πάνω από την κλασική ευδιάκριτη γραφή καλύπτονται από διαφάνειες χτυπημένες με τη γραφή Μπράιγ."
Μόλις όμως αναλαμβάνει την ξενάγηση η τυφλή διευθύντρια του Μουσείου, κυρία Δήμητρα Ασιδέρη τα πράγματα αποκτούν μια άλλη διάσταση... Στέκεται με αγάπη στην Σανδαλίζουσα, ένα ανάγλυφο Νίκης που προσπαθεί γονατισμένη να δέσει το σανδάλι της. Μου αρέσει παρα πολύ, γιατί βρίσκω ότι έχει ιδιαίτερη τέχνη και ευαισθησία, λέει καθώς το διατρέχει με τα ακροδάκτυλά της. Πιάνεις όλες αυτές τις πτυχές στο ιμάτιό της και παρόλο που είναι από μάρμαρο έχεις την εντύπωση ότι είναι αραχνοϋφαντο. Αγγίζοντάς το, αγγίζεις από κάτω τις γραμμές του σώματος ..."

Αρχή Σελίδας

Ψηλαφίζοντας την Ιστορία

"... Για κάποιον που έχει συνηθίσει να διατρέχει ένα μουσείο με τα μάτια, η διαδικασία φαίνεται χρονοβόρα. Από την άλλη ωστόσο δεν δείχνει παρά την ελάχιστη προσοχή που έχουμε συνηθίσει να δείχνουμε στα πράγματα, αρκούμενοι συνήθως σε εικόνες γρήγορες και αποσπασματικές. Κλείνω τα μάτια και προσπαθών να καταλάβω με τα χέρια τι απεικονίζει ένα ανάγλυφο, χωρίς να το έχω κοιτάξει. Δεν καταλαβαίνω και πολλά - εύλογο αφού πρώτη φορά επιχειρώ κάτι τέτοιο. Φαίνεται ότι δεν είμαι ο μόνος. Δεν έχετε μάθει να χρησιμοποιείτε τα χέρια σας, ακούω την κυρία Ασιδέρη να μαλώνει κάποιους ..."

"20 αιώνες πολιτισμού στα ακροδάκτυλά μου"

"... Ζητάω από την κυρία Ασιδέρη να μου αναφέρει περιστατικά από το Μουσείο που έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη της. Μου μιλάει για την επίσκεψη ενός τυφλού Γάλλου καθηγητή, που έγραψε μετά ένα άρθρο για το μουσείο με τίτλο 'Είκοσι αιώνες πολιτισμού στα ακροδάκτυλα μου'. Διστάζει λίγο και συνεχίζει με ένα περιστατικό που θα προτιμούσε να μην αναφέρω στο άρθρο. Την παρακούω ελπίζοντας να μου το συγχωρέσει: "Είχαν φέρει από το ΠΙΚΠΑ ένα παιδί γύρω στα δέκα, τυφλό και κωφό, που είχε βρεθει μωρό εγκαταλελειμμένο. Μόλις το πήραμε αγκαλιά και το σηκώσαμε ν' αγγίξει το άγαλμα της Αφροδίτης, έβαλε τα χειλάκια του και θήλαζε".

Αρχή Σελίδας

[Όλα τα κείμενα είναι αποσπάσματα από το άρθρο του κ. Κορμάρη Πάρη για το Μουσείο Αφής, στο περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, που κυκλοφόρησε στις 20 Ιουνίου 2004. Οι έγχρωμες φωτογραφίες του κ. Πηλού Νίκου/Zuma μεταφέρθηκαν στην ιστοσελίδα ως ασπρόμαυρες. ]