Portfolio
Portfolio
Τμήμα από επιτύμβια στήλη του 330 π. Χ., στην οποία απεικονίζεται νέος αθλητής με στλεγγίδα. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Στο πάνω μέρος έχει ανάγλυφο αέτωμα μέσα στο οποίο είναι γραμμένα τα ονόματα του επώνυμου άρχοντα Φιλιστείδη από τον Πειραιά και του κοσμητή Ηρακλείδη από τον Δήμο Μελίτης. Στο κύριο σώμα της
Χάλκινες στλεγγίδες του 4ου – 5ου αι. π. Χ. με προέλευση από την Ερέτρια. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Μαρμάρινη στήλη με επιγραφή από το σπήλαιο της Αγλαύρου, ανατολικά της Ακροπόλεως. Μουσείο Ακροπόλεως.
1. Σκύφος (αγγείο πόσης). Μέσα 5ου αιώνα π.Χ. / Ερυθρόμορφο αγγείο πόσης αττικού εργαστηρίου που απεικονίζει κουκουβάγια ανάμεσα σε κλαδιά ελιάς (σύμβολα της Αθηνάς που υπάρχουν κυρίως στα αθηναϊκά νομίσματα). Μουσείο Μπενάκη.
Αμφορέας Ερυθρόμορφος του 520 π.Χ. – 51 π.Χ. Αρχαϊκή Περίοδος. Αγγείο με μελανόμορφη παράσταση, στην μια όψη ο Ηρακλής συνοδευόμενος από την Αθηνά κατεβαίνει στον Άδη. Στην άλλη όψη, ο Διόνυσος κρατά
1. Κύλικας. 5ος αιώνας π.Χ. Αγγείο πόσης, δίωτη με πόδι. Μουσείο Κεραμικού. 2. Πίθος από την Κνωσό του 1450 π.Χ.-1400 π.Χ. Μινωική Περίοδος. Δυο σειρές από κάθετες λαβές υπάρχουν στο μεγάλο αγγείο
Αγγείο πόσης / Ερυθρόμορφος κύλικας με παράσταση γυμνής ανδρικής μορφής & εξωτερικά ιππείς & ιματιοφόρους. Μουσείο Μπενάκη.
1. Αρύβαλος. 5ος αιώνας π. Χ. Κλασική περίοδος. Μελαμβαφής αγγείο μεταφοράς υγρών, αρωματοδοχείο. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. 2. Σκύφος του 5ου αιώνα π.Χ. Κλασική Περίοδος. Ερυθρόμορφη παράσταση από την Ιλιάδα του Ομήρου. Στην
1. Κύαθος με ταινιωτό διάκοσμο και ερωδιούς (πουλιά) σε μετόπες κορινθιακού εργαστηρίου, κληρονομιά μυκηναϊκής παράδοσης που εμφανίζεται ως το τέλος της ύστερης γεωμετρικής περιόδου. Μουσείο Μπενάκη. 2. Πυξίδα του 750 π.Χ. –
1. Πυξίδα μελαμβαφή με ερυθρή και λευκή διακόσμηση. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. 2. Κύλικας (αγγείο πόσης). 14ος αιώνας π.Χ. Μυκηναϊκός ρυθμός. Διώτη κύλικα με πόδι με καστανό διάκοσμο σε υπόλευκο υπόβαθρο.
1.Λευκή Λήκυθος. Κλασική περίοδος: τελευταίο μισό του 5ου αιώνα / 450π.Χ. (Ωροπός). Ο Ερμής καθισμένος με νεαρή γυναίκα. Μουσείο Μονάχου. 2. Άωτο αγγείο με πόδι (αγγείο πόσης). Αγγείο πόσης του 5ου αιώνα
Αργυρό τετράδραχμο Αλέξανδρος Γ’ του Μεγάλου 336-323 π.Χ. Εμπρόσθια όψη: Κεφαλή Ηρακλή με λεοντή. Οπίσθια όψη: ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. Δίας ένθρονος, φέρει στο δεξί χέρι αετό και κρατάει σκήπτρο. Νομισματική συλλογή Alpha Bank
Αργυρό τετράδραχμο Αθηνάς 430-420 π.X. Εμπρόσθια όψη: Κεφαλή Αθηνάς με αττικό κράνος διακοσμημένο με φύλλα ελιάς. Οπίσθια όψη: ΑΘΕ Γλαύλα (κουκουβάγια), ιστάμενη προς τα δεξιά, το κεφάλι κατενώπιον. Αριστερά, κλαδί ελιάς και
Αργυρός στατήρ Αίγινας 479-456 π.X. Εμπρόσθια όψη: θαλάσσια χελώνα. Οπίσθια όψη: Έγκοιλο τετράγωνο διαιρούμενο σε πέντε πεδία. Νομισματική συλλογή Alpha Bank 3939.
Πρώτο νόμισμα από ήλεκτρο της Ιωνίας / Λυδίας 630-600 π.X Εμπρόσθια όψη: Δεν υπάρχει εικονογραφικός τύπος. «Άτυπο» νόμισμα. Οπίσθια όψη: Δύο έγκοιλα τετράγωνα.
Χάλκινο αγαλμάτιο κόρης που τρέχει (δρομάς). Βρέθηκε στο ιερό του Διός στη Δωδώνη. Συλλογή Καραπάνου. Μέσα 6ου αιώνα π.Χ.
Αναθηματικό ειδώλιο περιστεριού, αφιέρωμα στην Αφροδίτη. Από το Δαφνί, Αττική. Ελληνιστικοί χρόνοι.
Μαρμάρινο κεφάλι Ηρακλή με λεοντή. Από την Αρχαία Αγορά των Αθηνών. Τέλος 6ου αιώνα π.X.
Από την Ακρόπολη. Αποδίδεται πιθανότατα στο Λεωχάρη. Γύρω στα 335 π.Χ.
Αντίγραφα δωρικού, ιονικού και κορινθιακού κίονα. Δωρεά Υ.Σ.Μ.Α (Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης).
Αντίγραφα δωρικού, ιονικού και κορινθιακού κίονα. Δωρεά Υ.Σ.Μ.Α (Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης).
Αντίγραφα δωρικού, ιονικού και κορινθιακού κίονα. Δωρεά Υ.Σ.Μ.Α (Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης).
Η μορφή έχει πτηνόμορφο πρόσωπο και σώμα σε σχήμα δίσκου, όπου δηλώνονται ανάγλυφα το στήθος και τα χέρια. Μυκηναϊκών Χρόνων. 14ος αιώνας.
Πήλινο ειδώλιο γυναικείας μορφής τύπου «Ψ». Η μορφή αποδίδεται σχηματικά με κυλινδρικό κάτω κορμό, πλαστική απόδοση των μαστών στο σανιδόμορφο στήθος, υπερυψωμένα χέρια και πτηνόμορφο πρόσωπο. Ειδώλιο αυτού του τύπου, που ερμηνεύονται
Πήλινο ειδώλιο γυναικείας μορφής. 5η χιλιετία π.Χ. Καθισμένη γυναικεία μορφή με μικρό τριγωνικό κεφάλι και ιδιαίτερα τονισμένους μαστούς και μηρούς. Οι στεατοπυγικές γυναικείες μορφές ανήκουν στην ευρύτερη παράδοση των νεολιθικών ειδωλίων της
Πρωτοκυκλαδική Ι περίοδος 3200 π.Χ. -2800 π.Χ. Τα κυκλαδικά ειδώλια αυτού του τύπου παριστάνουν γυναικείες μορφές που στέκουν γυμνές με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος. Η αφηρημένη μορφή τους ίσως να αποτελούσε
Κεφάλι από μαρμάρινο άγαλμα του Ιπποκράτη σε υπερφυσικό μέγεθος. Βρέθηκε κοντά στο Ωδείο της Κω. Δεύτερο μισό του 2ου αιώνα. Μουσείο Κω.
Ακριβές αντίγραφο από τη συλλογή νεκρικών εκμαγείων του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Έργο αφιλοκερδώς φιλοτεχνημένο του γλύπτη Ανδρέα Γ. Καλακαλλά. Με τη συγχρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος μέσω του Cultural Heritage without Borders
Ακριβές αντίγραφο από τη συλλογή γλυπτών του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Έργο αφιλοκερδώς φιλοτεχνημένο από τον γλύπτη Ανδρέα Γ. Καλακαλλά. Με τη συγχρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος μέσω του Cultural Heritage without Borders
Το σείστρο αποκαλύφθηκε ακέραιο στο ταφικό κτήριο 9 του νεκροταφείου στη θέση Φουρνί των Αρχανών. Χρονολογείται στη Μεσομινωική ΙΑ περίοδο (2100-1900 π.Χ.). Αποτελείται από ελλειψοειδή ταινιόσχημη σφενδόνη, η οποία φέρει στις πλευρές
Ένα ακόμη εντυπωσιακό σχήμα Κυκλαδικού αγγείου είναι η λεγόμενη "καντήλα", ένα δοχείο με σφαιρικό σώμα, κωνικό πόδι και ψηλό, κυλινδρικό λαιμό. Γύρω από το σώμα τους φέρουν τέσσερις διάτρητες προεξοχές από τις
Ανάγλυφη τοιχογραφία από τη νήσο Ψείρα με απεικόνιση καθιστής γυναικείας μορφής.
Χάλκινο τύμπανο με ανάγλυφη παράσταση του Δία που πατάει ένα ταύρο και διαμελίζει ένα λιοντάρι, και δύο Κουρήτες με μορφή ασσυριακών δαιμόνων που κρούουν τέσσερα τύμπανα. Από το Ιδαίο Άντρο.
Μαρμάρινο ειδώλιο καθιστής μορφής, 2800-2400 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα. Η κυκλαδική τέχνη, εκτός από τα χαρακτηριστικά όρθια γυναικεία ειδώλια, δημιούργησε και μια σειρά περίτεχνων συνθέσεων, όπως μουσικούς, αλλά και καθιστές γυναικείες
Μαρμάρινο ειδώλιο γυναικείας μορφής με ορθογώνιο περίγραμμα του προσώπου. Απεικονίζεται γυμνή, όρθια με τα χέρια σταυρωμένα πάνω στην κοιλιά της. Τα πόδια είναι ενωμένα και χωρίζονται από βαθιά αυλάκωση. Στο πρόσωπο δηλώνεται
Ο δίσκος διασώθηκε ακέραιος. Έχει διάμετρο που κυμαίνεται από 158 έως 165 χιλ. και πάχος από 16 έως 21 χιλ. Ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στο μινωικό ανάκτορο της Φαιστού το
Μαρμάρινο κεφάλι, πιθανότατα του Ομήρου. Ρωμαϊκό αντίγραφο ελληνιστικού πρωτοτύπου. Από τον Πειραιά.
Μαρμάρινο αναθηματικό ανάγλυφο από την Αθήνα ή τον Πειραιά. Έχει σχήμα κτηρίου με παραστάδες και ανάγλυφα ακροκέραμα στη στέγη. Αριστερά παριστάνεται καθισμένος σε θρόνο ο Ζευς Μειλίχιος. Μπροστά του γονατισμένη μία γυναίκα
Αναθηματικό ανάγλυφο Ασκληπιού. 5ος αι. π.Χ. Το ανάγλυφο προέρχεται από το Ασκληπιείο του Πειραιά. Το ανάγλυφο του Μουσείου του Πειραιά φέρει παράσταση με σκηνή «εγκοιμήσεως». Ο ασθενής διανυκτέρευε στο Ασκληπιείο και κατά
Θεατρικό προσωπείο στον τύπο του αυθάδους δούλου της Νέας Κωμωδίας, με οπές για ανάρτηση σε τοίχο. Το πρωτότυπο, από πηλό, βρέθηκε στην Αρχαία Αγορά. Χρονολογείται γύρω στο 250 μ.Χ. Μουσείο Αρχαίας Αγοράς.
Θεατρικό προσωπείο γυναικείου χαρακτήρα τραγωδίας, με οπές για ανάρτηση σε τοίχο. Το πρωτότυπο, από πηλό, βρέθηκε στην Αρχαία Αγορά. Χρονολογείται στον 3ο αιώνα μ.Χ. Μουσείο Αρχαίας Αγοράς.
Μαρμάρινο αναθηματικό ανάγλυφο από το Ασκληπιείο του Πειραιά. Δεξιά παριστάνεται ο Ασκληπιός να στηρίζεται στο ραβδί του και πίσω του κουλουριασμένο το ιερό του φίδι. Μπροστά στον θεό βρίσκεται ένας βωμός προς
Χάλκινο τραγικό προσωπείο. 4ος αι. π.Χ. Το προσωπείο αποτέλεσε απαραίτητο εξάρτημα σκηνικής αμφίεσης από τις απαρχές του αρχαίου θεάτρου. Σε συνδυασμό με τις χειρονομίες, τη στάση του σώματος, το κείμενο και το
Πρόχους, σφαιρικό αγγείο με δύο λαβές και πρόχυση. Έχει πολύχρωμη διακόσμηση γραμμικών θεμάτων και ψαριών. Καραμαϊκός ρυθμός 18ος αιώνας π.Χ. Χρονολογείται γύρω στο 1800 π.Χ.
Μαρμάρινη κεφαλή αγάλματος Ασκληπιού από την Αμοργό. 4ος αι. π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το άγαλμα της Αφροδίτης βρέθηκε στη Μήλο και τώρα στολίζει το Μουσείο του Λούβρου. Στέκεται όρθια με ελαφριά κλίση του κορμιού της προς τα δεξιά. Το κάτω μέρος του κορμιού της καλύπτεται
Μαρμάρινη επιτύμβια στήλη. Βρέθηκε στην Αθήνα το 1879. Η νεκρή κάθεται σε κάθισμα και κρατά καθρέφτη στο δεξί χέρι. Απέναντί της στέκεται νεαρή γυναίκα που κρατά στην αγκαλιά της ένα μικρό κορίτσι.
Κεφαλή από μαρμάρινο άγαλμα κοριτσιού (άρκτος). Πρόσωπο παιδικό, χαμογελαστό, μαλλιά πλεγμένα κατά μήκος της κορυφής του κεφαλιού, που συγκρατούνται περιμετρικά από ταινία. Το μέτωπο και τα αυτιά είναι ακάλυπτα. Τέλη 4ου αι.
Κεφαλή από μαρμάρινο άγαλμα κοριτσιού (άρκτος). Πρόσωπο παιδικό, μαλλιά πλεγμένα στην κορυφή του μετώπου, με διάδημα στο κεφάλι. Τα αυτιά καλύπτονται από ελικοειδείς βοστρύχους. Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Σέμνη Καρούζου, πρόκειται για
Αγαλμάτιο Ηρακλή σε στάση ανάπαυσης. Στηρίζεται σε ρόπαλο καλυμμένο με δορά λιονταριού. Το πρωτότυπο από μάρμαρο βρέθηκε στην Αρχαία Αγορά. Χρονολογείται στον 2ο αιώνα μ.χ. Μουσείο Αρχαίας Αγοράς.
Τα χέρια δύο ανθρώπων σε χειραψία-δεξίωση, όπως αποκαλείται ο χαιρετισμός που συνηθίζεται στα αττικά επιτύμβια ανάγλυφα του 4ου αι. π.Χ. Χρονολογείται τον 4ο αιώνα π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
Μαρμάρινο αγαλματάκι παιδιού. Φοράει κάπα με κουκούλα και κρατά στα χέρια του μαλλιαρό σκυλάκι. Ονομάζεται μικρό προσφυγάκι, γιατί το έφεραν από το Γεροντικό της Νύσσας στη Μ. Ασία το 1922 οι πρόσφυγες.
Μαρμάρινο αγαλμάτιο Τριτωνίδας. Βρέθηκε στο ιερό της Δέσποινας, στη Λυκόσουρα της Αρκαδίας, το 1889. Θαλάσσιο τέρας με κεφάλι και κορμό γυναίκας. Τα πόδια καλύπτονται με λέπια και καταλήγουν σε ουρές θαλάσσιων φιδιών.
Αναθηματικό ανάγλυφο από πεντελικό μάρμαρο. Σύμφωνα με την επιγραφή στο επιστύλιο, ήταν αφιέρωμα στον Ερμή και στις Νύμφες. Στη μία όψη απεικονίζεται η αρπαγή της Νύμφης Βασίλης από τον ήρωα Έχελο. Στην
Η περίφημη επιτύμβια στήλη του εφίππου πολεμιστή Δεξίλεω, που σκοτώθηκε στη μάχη της Κορίνθου το 394 π.Χ. Βρέθηκε στο νεκροταφείο του Κεραμεικού. Χρονολογείται γύρω στο 390 π.Χ. Μουσείο Κεραμεικού, Αθήνα.
Επιτύμβια στήλη από πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στην Αθήνα, στο νεκροταφείο του Κεραμεικού, το 1870. Έχει σχήμα ναΐσκου με παραστάδες και αέτωμα με ανθεμωτά ακρωτήρια. Το μεγαλύτερο μέρος της στήλης καταλαμβάνει η καθιστή
Ναός Αθηνάς Νίκης. Η «Σανδαλιζομένη» 426 – 423 π.Χ. Ένα από τα διασημότερα έργα της Ακρόπολης είναι αυτή η πλάκα που παριστάνει μια φτερωτή Νίκη, την προσωποποίηση της ιδέας της νίκης. Η
Δύο έφιπποι νέοι καλπάζουν προς αριστερά στην πομπή της γιορτής των Παναθηναίων. Ο πρώτος είναι γυμνός, με μόνο ρούχο τη χλαμύδα του. Η χλαμύδα συγκρατείται στον λαιμό με πόρπη και ανεμίζει πίσω
Χάλκινο άγαλμα Ποσειδώνα. Βρέθηκε στον βυθό της θάλασσας του ακρωτηρίου Αρτεμισίου, στη βόρεια Εύβοια. Ο θεός παριστάνεται σε κίνηση με έντονο διασκελισμό. Το αριστερό χέρι είναι τεντωμένο μπροστά. Με το δεξί κρατούσε
Το φίδι παριστάνεται απειλητικό, με ανορθωμένο το σώμα και το κεφάλι και ορθάνοιχτο το στόμα. Τα κοφτερά δόντια του και ένα μικρό γένι στην κάτω σιαγόνα τονίζουν ακόμη περισσότερο την άγρια όψη
Βρέθηκε στο Ηραίο του Άργους. Προέρχεται από λατρευτικό άγαλμα της Ήρας ή από άγαλμα που διακοσμούσε το δυτικό αέτωμα του ναού. Έργο αργίτικου εργαστηρίου που σχετίζεται με τη σχολή του Πολυκλείτου. Γύρω
Ανάθημα του Πολύζαλου, τυράννου της Γέλας, συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα της πλαστικής των πρώιμων κλασικών χρόνων. Το χάλκινο άγαλμα, μέρος μιας ευρύτερης σύνθεσης, ανατέθηκε από τον Πολύζαλο, ο οποίος νίκησε σε αρματοδρομία στα
Το ανάγλυφο της «Σκεπτομένης Αθηνάς» χρονολογείται γύρω στο 460 π.Χ. Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Ακρόπολης είναι το ανάγλυφο της Αθηνάς που έχουμε εδώ. Βρέθηκε στα νότια του Παρθενώνα, χτισμένο
Μαρμάρινη κεφαλή πολεμιστή. Βρέθηκε στο ιερό της Αφαίας στην Αίγινα το 1901. Φορά κράνος κορινθιακού τύπου, ανασηκωμένο, έτσι ώστε να αποκαλύπτεται ολόκληρο το πρόσωπο και στο μέτωπο να εξέχουν δύο σειρές κυματοειδείς
Το ζώο παριστάνεται σε ζωηρό καλπασμό. Ανασηκώνει το δεξί μπροστινό πόδι και στρέφει το κεφάλι του λίγο προς τα δεξιά. Η έντασή του αποδίδεται με το μισάνοιχτο στόμα και τα διεσταλμένα ρουθούνια.
Επιτύμβιο άγαλμα σφίγγας από πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στα Σπάτα Αττικής. Παριστάνεται με το σώμα προς τα δεξιά, καθιστή στα πίσω πόδια, ενώ στρέφει το κεφάλι προς το μέρος του θεατή. Στο κεφάλι
Το άγαλμα σώζεται μέχρι τη μέση και βρέθηκε ανατολικά του Παρθενώνα. Παριστάνει ένα νεαρό κορίτσι, μια από τις περίφημες Κόρες της Ακρόπολης. Φορά χιτώνα με μανίκια και από πάνω κοντό ιμάτιο περασμένο
Κεφαλή αγάλματος νέου διαδούμενου από νησιωτικό μάρμαρο. Το άγαλμα βρέθηκε στη Δήλο το 1894. Παριστάνεται γυμνός νικητής αθλητής που δένει ταινία στο κεφάλι του. Χρονολογείται γύρω στο 100 π.Χ. και αντιγράφει ένα
Το σύμπλεγμα αυτό, έργο του περίφημου Αθηναίου γλύπτη Πραξιτέλους, βρέθηκε στο Ναό της Ήρας, στο Ιερό του Διός στην Ολυμπία. Το γλυπτό φιλοτεχνήθηκε από παριανό μάρμαρο. Ο θεός Ερμής απεικονίζεται γυμνός, φορώντας
Μαρμάρινη βάση επιτύμβιου αγάλματος κούρου. Βρέθηκε στην Αθήνα το 1922. Ήταν εντειχισμένη στο Θεμιστόκλειο τείχος του Κεραμεικού. Στις τρεις πλευρές φέρει ανάγλυφες παραστάσεις. Στην κύρια όψη απεικονίζονται νέοι αθλητές κερητίζοντες, που παίζουν
Τμήμα επιτύμβιας στήλης από πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στον Πειραιά το 1836. Απεικονίζεται ένα ψηλό αγγείο, στο σώμα του οποίου παριστάνεται ανάγλυφα ένας γυμνός αθλητής να ασκείται με μπάλα. Το ιμάτιό του είναι
Μαρμάρινη βάση αναθήματος. Βρέθηκε στην Αθήνα, βορειοανατολικά του Θησείου, το 1891. Έφερε πιθανόν χάλκινο αναθηματικό τρίποδα. Στις τρεις πλευρές της βάσης υπάρχει ανάγλυφη η ίδια παράσταση ενός ιππέα που καλπάζει προς έναν
Ανάγλυφο οπλιτοδρόμου από παριανό μάρμαρο. Βρέθηκε στην Αθήνα, κοντά στο Θησείο, το 1901. Παριστάνεται ένας γυμνός νέος με κράνος αττικού τύπου να τρέχει προς τα δεξιά σε αγώνα δρόμου με βαρύ οπλισμό,
Επιτύμβιο άγαλμα κούρου από παριανό μάρμαρο. Βρέθηκε στη Βολομάνδρα Αττικής το 1903. Παριστάνεται γυμνός νέος με μακριά μαλλιά, που πέφτουν στην πλάτη σε αστραγαλόσχημες μπούκλες και συγκρατούνται πάνω από το μέτωπο με
Αρχαϊκή περίοδος αρχές 6ου αιώνα π.Χ. Κορινθιακή με διακόσμηση λιονταριών, ελαφιών & μυθικών όντων, αρπυίων (γυναίκες πουλιά).
Τμήμα επιτύμβιας στήλης από πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στον Κεραμεικό της Αθήνας, κοντά στο Δίπυλο, το 1873. Το θραύσμα προέρχεται από το πάνω μέρος της στήλης και σώζει το κεφάλι ενός νέου σε
Βάση επιτύμβιου αγάλματος κούρου από πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στην Αθήνα το 1922. Ήταν εντειχισμένη στο Θεμιστόκλειο τείχος του Κεραμεικού. Στις τρεις πλευρές έχει ανάγλυφες παραστάσεις. Στην κύρια όψη και στην πλάγια αριστερή
Από το άγαλμα λείπουν τα χέρια από τους αγκώνες, το δεξί πόδι από το γόνατο, το αριστερό λίγο πάνω από τον αστράγαλο καθώς και οι βολβοί των ματιών. Παριστάνει ένα αγόρι στην
Μαρμάρινο ειδώλιο γυναικείας μορφής, περ. 2400 π.Χ. Το ειδώλιο ανήκει στον τύπο με διπλωμένα χέρια που είναι και ο πιο χαρακτηριστικός της Κυκλαδικής Τέχνης. Τα ειδώλια αυτού του τύπου ανήκουν σχεδόν αποκλειστικά
Λίθινο ρυτό σε σχήμα κεφαλής ταύρου. Προέρχεται από το Μικρό Ανάκτορο της Κνωσού.
Βάση του γεωμετρικού αμφορέα. Έχει διακόσμηση κυρίως μαιάνδρων. Βρέθηκε στο Δίπυλο. Χρονολογείται στο 2ο μισό του 8ου αιώνα π.Χ.
Κεφαλή του χάλκινου αγάλματος του Ποσειδώνα από το ακρωτήριο Αρτεμίσιο. Τα μακριά μαλλιά του θεού είναι επιμελώς χτενισμένα σε δύο πλεξούδες που δένονται γύρω από το κεφάλι, ενώ βαρείς κυματοειδείς μπούκλες πέφτουν
Κομψό έργο που προοριζόταν για εσωτερικό χώρο, της μόδας στα ελληνιστικά χρόνια. Η γύμνια της θεάς θυμίζει την περίφημη Αφροδίτη του Πραξιτέλη. 3ος αιώνας π.Χ. Μουσείο Θάσου.
Πορτραίτο του ρήτορα Δημοσθένη.Χρονολογείται το 2o αιώνα μ.Χ. (Ρωμαϊκό αντίγραφο). Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.
Ακριβές αντίγραφο από τη συλλογή νεκρικών εκμαγείων του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Έργο της εικαστικού Μαρίζας Δεβούρου. Με τη συγχρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος μέσω του Cultural Heritage without Borders Βοσνίας- Ερζεγοβίνης και
Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μελιτίνη (Κέρια) Γυθείου. Ναός Τύπου ελευθέρου σταυρού ευρύτατα διαδεδομένος περί τα τέλη του 13ου, αρχες 14ου αι. Μερικα όμως στοιχεία όπως η χαμηλή είσοδος, η λιτή
